با موسیقی بزرگ شدم؛ موسیقی به من یاد داد تصویر را نه فقط ببینم، بلکه حس کنم.

حرفه‌ای‌تر که شدم، با عکاسی وارد میدان تصویر شدم ؛ از عکاسی خبری تا تبلیغاتی.
بعد دوربین را یاد گرفتم، نور را فهمیدم، از هر کسی چیزی پرسیدم،
و یوتوب شد کلاس شبانه‌ام.

فیلم می‌گرفتم، تدوین می‌کردم، تصویر می‌ساختم.
شش، هفت سال، هر روز.
اما هیچ‌کدام آرامم نکرد؛ چون آن تصویر، تصویرِ من نبود.

در سال ۱۳۹۹ اولین فیلم کوتاه‌ام را ساختم.
دومین را در ۱۴۰۲.و از آن‌جا فهمیدم من فقط تصویربردار یا تدوینگر نیستم ؛ من روایت‌گرم.

من نویسنده‌ام، فیلم‌سازم، و کسی که ۱۱ سال از عمرش را وقف تصویر کرده.
نه برای کاسبی، بلکه برای کشف.

عدالت برایم مهم است. انصاف، خط قرمز من است.
و اخلاق، همان چیزی‌ست که آن را با نور و صدا ترکیب می‌کنم تا تصویر بسازم.